येणं जाणं काय होतच राहतं
अंगणात पावलांचं कोंडाळं होतं
कुठला ठसा कुणाचा
हा हिशोबच नसतो
भावनांचं विणलेलं कोडं मात्र
आपसूक हरक्षणी सुटतं जातं
येणं जाणं काय….
आधीचं कोंडाळं जुनं होतं
त्यावर नवीन पावलांचं कोडं पडतं
भावनांना त्यात गुंफलेलं असतं
अन मन मात्र परत ठश्यांच्या
हिशोबास लागतं
हे …. येणं जाणं काय होतच राहतं….
- Oms
११-०१-२०१५
००:३३ मि.
अंगणात पावलांचं कोंडाळं होतं
कुठला ठसा कुणाचा
हा हिशोबच नसतो
भावनांचं विणलेलं कोडं मात्र
आपसूक हरक्षणी सुटतं जातं
येणं जाणं काय….
येणं असावं लाटांसारखं
मऊ मुलायम अस्तारासारखं
आल्यावाटे परतूनही
पुन्हा होणाऱ्या भासांसारखं
प्रत्येक वेळी सारखंच
तरीही हवहवसं वाटणारं
काहीही न बोलता फक्त
स्पर्शामधून दाटणारं
यजमानाचं मन म्हणे
असाच पाहुणा शोधत असतं
बाकी… येणं जाणं काय….
येणं आलं की ओघानेच
जाणं सुद्धा येतं
आपण भरलेला रकाना
रिता करणं येतं
कुठलंही जाणं कधीच
रिकाम्या हाती नसतं
जाताना पावली खुणेचं
दान सुटलेलं असतं
घेणाऱ्याने असलं दान
कधीच मागितलेलं नसतं
अन असं पदरी सारं घेऊन
वाट पाहाणं उरून राहतं
तरीही … येणं जाणं काय….
आधीचं कोंडाळं जुनं होतं
त्यावर नवीन पावलांचं कोडं पडतं
भावनांना त्यात गुंफलेलं असतं
अन मन मात्र परत ठश्यांच्या
हिशोबास लागतं
हे …. येणं जाणं काय होतच राहतं….
- Oms
११-०१-२०१५
००:३३ मि.
No comments:
Post a Comment